Etiqueta: Literatura Galega
Circe ou o pracer do azul de Begoña Caamaño (por Alicia Fernández Insua)
Escolma de poemas de Manuel María
Na vea cívica
Un novo proxecto de colaboración docente, entre o IES da Pobra e o IES de Rianxo, arredor da poesía social do XIX, ven de ver a luz. Na vea cívica
Roteiro Literario de A esmorga
Imos facer un roteiro pola cidade de Ourense, percorrendo os espazos polos que deambularon, mollados pola chuvia e polo viño, os tres esmorgantes aos que Blanco-Amor deu vida.Este será o noso percorrido: ROTEIRO, trasladado a Google maps, seguindo os pasos do Roteiro elaborado pola Asociación Alexandre Bóveda.
Pero de nada valerá deternos en cada curruncho onde se agocharon aquela noite o Castizo, o Bocas e o Milhomes, se antes non lembrades a historia tráxica destes seres marxinais, ou se nada sabedes do autor que os creou nin da época en que foi enxendrada a primeira novela galega urbana e moderna.
Para encher os ocos da vosa fráxil memoria ou para facervos simplemente con datos que vos poidan axudar a desfrutar do que vexades, déixovos aquí este enlace á páxina que creei para esta ocasión: AULAS DE LINGUA E LITERATURA.
Tamén podedes atopar os enlaces na Aula Virtual.
As memorias de Neira Vilas
A Literatura Medieval e os Séculos Escuros
Xa tedes colgado na vosa páxina , ALUMNOAS, o material necesario para abordar a Literatura Medieval e a Literatura popular dos Séculos Escuros.
Se queredes ampliar a información, consultade este blogue: LITERATURA GALEGA
Non esquezades que, ao acabar, deberedes crear unha cantiga ou de amigo, ou de amor, ou de escarnio…
Mentres, deixovos con este DESCORT PLURILINGÜE… (Haberá premio para quen me explique que é iso)
Eras quan vey verdeyar
Pratz e vergiers e boscatges,
Vuelh un descort comensar
D’amor, per qu’ieu vauc aratges;
Q’una dona.m sol amar,
Mas camjatz l’es sos coratges,
Per qu’ieu fauc dezacordar
Los motz e.ls sos e.ls lenguatges.
Io son quel que ben non aio
Ni jamai non l’averò,
Ni per april ni per maio,
Si per ma donna non l’o;
Certo que en so lengaio
Sa gran beutà dir non sò,
çhu fresca qe flor de glaio,
Per qe no m’en partirò.
Ni jamai non l’averò,
Ni per april ni per maio,
Si per ma donna non l’o;
Certo que en so lengaio
Sa gran beutà dir non sò,
çhu fresca qe flor de glaio,
Per qe no m’en partirò.
.
Belle douce dame chiere,
A vos mi doin e m‘otroi;
Je n’avrai mes joi’ entiere
Si je n’ai vos e vos moi.
Mot estes male guerriere
Si je muer per bone foi;
Mes ja per nulle maniere
No.m partrai de vostre loi.
A vos mi doin e m‘otroi;
Je n’avrai mes joi’ entiere
Si je n’ai vos e vos moi.
Mot estes male guerriere
Si je muer per bone foi;
Mes ja per nulle maniere
No.m partrai de vostre loi.
Dauna, io mi rent a bos,
Coar sotz la mes bon’ e bera
Q’anc fos, e gaillard’ e pros,
Ab que no.m hossetz tan hera.
Mout abetz beras haisos
E color hresc’ e noera.
Boste son, e si.bs agos
No.m destrengora hiera.
Coar sotz la mes bon’ e bera
Q’anc fos, e gaillard’ e pros,
Ab que no.m hossetz tan hera.
Mout abetz beras haisos
E color hresc’ e noera.
Boste son, e si.bs agos
No.m destrengora hiera.
Mas tan temo vostro preito,
Todo.n son escarmentado.
Por vos ei pen’ e maltreito
E meo corpo lazerado:
La noit, can jatz en meu leito,
So mochas vetz resperado;
E car nonca m’aprofeito
Falid’ ei en mon cuidado.
Belhs Cavaliers, tant es car
Lo vostr’ onratz senhoratges
Que cada jorno m’esglaio.
Oi me lasso que farò
Si sele que j’ai plus chiere
Me tue, ne sai por quoi?
Ma dauna, he que dey bos
Lo vostr’ onratz senhoratges
Que cada jorno m’esglaio.
Oi me lasso que farò
Si sele que j’ai plus chiere
Me tue, ne sai por quoi?
Ma dauna, he que dey bos
Ni peu cap santa Quitera,
Mon corasso m’avetz treito
E mot gen favlan furtado
Descort ou descordo plurilingüe de Raimbaut de Vaqueiras (1180-1207) ( en provenzal, italiano, francés, gascón e galego)
